Pieniądz oraz Rezerwa obowiązkowa.
Narodowy Bank Polski ma wyłączne prawo do emitowania znaków
pieniężnych Rzeczypospolitej Polskiej. Mają one ustawową moc zwalniania ze
wszystkich zobowiązań i nikt nie może odmówić ich przyjęcia jako zapłaty.
Znakami pieniężnymi emitowanymi prze NBP są banknoty i
monety.
Do NBP należy również wycofywanie z obiegu poszczególnych
znaków pieniężnych. Odbywa się to na mocy zarządzenia Prezesa NBP, które
określa znak pieniężny, termin jego wycofania z obiegu oraz zasady wymiany we
wskazanych bankach.
Narodowy Bank Polski ustala też zasady wymiany zużytych
uszkodzonych znaków pieniężnych oraz zatrzymywania fałszywych znaków
pieniężnych. Znaki zużyte lub uszkodzone tracą moc prawnego środka płatniczego
i podlegają wymianie. Fałszywe znaki pieniężne są natomiast zatrzymywane bez
prawa zwrotu ich równowartości.
W przyszłości, po przyjęciu euro jako prawnego środka
płatniczego, remitentem banknotów będzie Europejski Bank Centralny, natomiast
NBP pozostanie remitentem monet.
Rezerwa obowiązkowa
Bank centralny nakłada na banki obowiązek utrzymywania
rezerwy obowiązkowej. Rezerwa ma na celu łagodzenie wpływu bieżących zmian
płynności sektora bankowego na stopy procentowe na rynku międzybankowym. Służy
również ograniczeniu nadpłynności banków. Rezerwa obowiązkowa jest wyrażona w
złotych. Cześć środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach bankowych i
uzyskanych ze sprzedaży papierów wartościowych oraz innych środków przyjętych
przez banki, podlegających zwrotowi, z wyjątkiem środków przyjętych od innego
banku krajowego, a także pozyskanych z zagranicy na co najmniej 2 lata. Rezerwa
obowiązkowa utrzymana jest na rachunkach w NBP. Wysokość stopy rezerwy
obowiązkowej ustala Rada Polityki Pieniężnej. Od 30 września 2003r. wszystkie
banki pomniejszają naliczoną rezerwę obowiązkowa o równowartość 500tys. euro. Środki rezerwy obowiązkowej od
1 maja 2004r. są oprocentowane.